Μια ακόμη αξιόλογη πολιτιστική δράση παρουσιάζει η εξειδικευμένη πλατφόρμα Πολιτιστικού Τουρισμού #Rest@rt στο νησί της Σαντορίνης.

Στην καινούρια συνεργασία του φορέα με τον όμιλο πολυτελών ξενοδοχείων Canaves Oia, 26 σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί, παρουσιάζουν σε ένα πολύ υψηλών απαιτήσεων κοινό, τα έργα τους υπό την επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης Νικολένας Καλαιτζάκη και της εικαστικού Κέλλυς Αθανασιάδου.

Οι καλλιτέχνες

Μαρία Ανδρέου, Άννα Αντάρτη, Μάγδα Αποστόλου, Μάγδα Αστέρη, Βάσω Γιαννακοπούλου, Ελένη Γκινοσάτη, Δικαία Δεσποτάκη, Μιλένα Δημητροκάλη, Γεωργία Κοκκίνη, Βασιλική Κοσκινιώτου, Λίλα Κουφοπούλου, Αναστασία Κωνσταντάκου, Νάντια Κωνσταντοπούλου, Χριστίνα Λουκίδη, Σταυρούλα Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνος Μίχαλος, Μαρία Μπάχα, Βασιλική Μπλούκου, Ελένη Παυλοπούλου, Σπυρίδων Πετράκος, Διονυσία Σεγγούνα, Μαίρη Στεφάνου, Αστέριος Τόρης, Γεωργία Τρούλη, Νίκος Τσαρουχάς και Δήμητρα Φακάρου, δημιούργησαν έργα αφαιρετικά για να συμμετέχουν στην έκθεση “Abstraction and Gesture” που θα διαρκέσει έως τα τέλη Οκτώβρη.

Η συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζεται στο νεοσύστατο ξενοδοχείο Canaves Oia Epitome στη βόρεια πλευρά της Οίας και είναι μια εικαστική παρέμβαση στις 24 σουίτες καθώς και στους κοινόχρηστους χώρους του καταλύματος με σημείο αναφοράς τη χειρονομιακή ζωγραφική.

Η συνεργασία με το #Rest@rt στοχεύει στην καθιέρωση ταυτότητας διανόησης για το νέο υπερπολυτελές κατάλυμα του ομίλου που αποτελεί την επιτομή της αισθητικής και των υψηλών υπηρεσιών διαμονής. Κάθε σουίτα φιλοξενεί αυθεντικούς πίνακες των διακεκριμένων Ελλήνων καλλιτεχνών σε διάλογο με τον αρχιτεκτονικό της σχεδιασμό, με σκοπό την προβολή του εγχώριου εικαστικού δυναμικού στους εκλεκτούς διεθνείς επισκέπτες του συγκροτήματος.

Το #Rest@rt Contemporary Art Platform είναι ο επίσημος φορέας παραγωγής πολιτιστικών θεαμάτων που ειδικεύεται στον Πολιτιστικό Τουρισμό.  Τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Πολιτισμού, του υπουργείου Τουρισμού και του ΕΟΤ. Σχεδιάζει και διοργανώνει πολιτιστικά δρώμενα για λογαριασμό των επιχειρηματιών του τουρισμού που θέλουν να αξιοποιήσουν τον πολιτισμό ως στοιχείο διαφοροποίησης και να αναβαθμίσουν διανοητικά το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών τους.

https://canaves.com/el/canaves-oia-epitome/

https://www.facebook.com/restartcontemporary/

H Αίθουσα Τέχνης «ΕΓΙΝΑ.ΑΙΓΙΝΑ» παρουσιάζει την ενότητα «Εδώδιμα» με έργα της Δικαίας Δεσποτάκη και της Αθηνάς Χατζή.

Τα έργα των δύο ζωγράφων, εστιάζοντας στο τοπίο και την καθημερινότητα της Αίγινας, υλοποιήθηκαν ειδικά για την έκθεση.

Η επιμελήτρια της έκθεσης, Ιστορικός Τέχνης κ.  Ίρις Κρητικού, σημειώνει: «Αντλώντας την πρώτη ύλη της από τα διαχρονικά συστατικά των τόπων που αγαπά και των εντοπίων συμβάντων που τους διατρέχουν, η Δικαία Δεσποτάκη συμπυκνώνει εδώ με τον χαρακτηριστικό της θαυμάσιο χρωστήρα τις συμβολικές και πραγματολογικές αφαιρετικές συντεταγμένες της Αίγινας. Το στοιχείο της μεταμόρφωσης παραμένει καταλυτικό και κυρίαρχο, γοητεύοντας εξακολουθητικά τη ζωγράφο. Πρωτογενείς δυναμικές φόρμες, οργανικές κυρτώσεις, αδρά περιγράμματα κορυφογραμμών και ανοιχτοί θαλάσσιοι ορίζοντες, ευγενή κοιτάσματα, ορεινές πηγές και υπόγειες ρίζες αρχαίας σποράς, οργώνουν την αναγνωρίσιμη φαιή ψίχα της ύλης συντάσσοντας την εσωτερική γεωγραφία και τη συναρπαστική ψυχογραφία του αιγινήτικου τοπίου.

Οι λιτοί τόποι της Δεσποτάκη, ονειρικοί και ταυτόχρονα εντατικά σύγχρονοι, ευκίνητοι και ταυτόχρονα σκοτεινά ασάλευτοι, ποιητικοί και ταυτόχρονα αφοπλιστικά απτοί, ενθαρρύνουν το βλέμμα να περιπλανηθεί και να εξερευνήσει στα άδυτα της εσωτερικής γεωγραφίας της Αίγινας, να βυθιστεί και να αναδυθεί εκ νέου στις ευφρόσυνες πολλαπλότητες και τις παλλόμενες συγκινήσεις της ζωγραφικής περιπέτειας.

Τα θερινά έργα της Αθηνάς Χατζή, εστιάζοντας σε ανεξίτηλες μνήμες και συγκρατώντας το άρωμα της αιγινήτικης καθημερινότητας, λειτουργούν σαν μικρές πολύτιμες πολαρόιντ, επιζητώντας και απαθανατίζοντας τη λιτή ομορφιά του στιγμιαίου.

Οι αναγνωρίσιμες φαιές όψεις των νεοκλασικών της προκυμαίας, τα πλωτά μανάβικα με τις χιλιόχρωμες γοητευτικές αφαιρέσεις και η σκεπαστή ψαραγορά κοντά στο Δημαρχείο, ο απογευματινός παράλιος περίπατος και το λευκό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι, η πευκόφυτη αιγινήτικη ύπαιθρος, το Όρος και ο μεσαιωνικός ερειπιώνας της Παλαιοχώρας, ακροβατώντας ανάμεσα στις σκιές και το φως και σχεδιασμένα γοργά και επιδέξια με θερμό χρώμα, διατηρούν τη συμπαγή εικονοπλαστική τους τελειότητα, αφήνοντας ικανό έδαφος στη συγκίνηση της εντοπιότητας.

Άλλοτε αιχμαλωτίζοντας το συμβολικό εναιώρημα του χρόνου και άλλοτε εισχωρώντας με θαυμαστή ακρίβεια στην παρούσα στιγμή, η Χατζή ενεργοποιεί αθέατα σχεδόν συμβάντα, σχεδιάζοντας και αποτυπώνοντάς τα με γοργή ευχέρεια στον καμβά, με την επίγνωση ότι τίποτε από αυτά που κάποτε συγκίνησαν το βλέμμα δεν πρέπει να χαθεί».

Διάρκεια έκθεσης: 11 Αυγούστου - 30 Σεπτεμβρίου 2018.

Αίθουσα Τέχνης ΕΓΙΝΑ ΑΙΓΙΝΑ, Θερμοπυλών 12 Αίγινα.

Τηλ. 22970 23967,  e-mail: aegina.aigina@yahoo.gr

«Ο Νίκος Κρυωνίδης διαχειρίζεται την υλική υπόσταση της ζωγραφικής μέσω της χειρονομίας, της ύλης και της αυτόματης γραφής. Το έργο του αποκαλύπτεται σε ένα πρώτο στάδιο ερμητικό και απόκρυφο, ενώ σε ένα δεύτερο επίπεδο κάθε σχήμα , μορφή ή χειρονομιακή χάραξη καθορίζει την ιδιαιτερότητά του κατευθύνοντας την ερμηνεία των χωρο-χρονικών σημαινόντων. Οι ζωγραφικές αεικίνητες  χειρονομιακές  ενέργειες , ως ασκήσεις αυτοανάλυσης ( απλώνω, επιχρίζω, καλύπτω, γράφω, χρωματίζω, χαράζω, σβήνω, συνδέω, αναμιγνύω) μεταφέρονται ως σχήματα ύφους που εμπλουτίζονται με υποχθόνιες σημασίες διαισθητικής ενόρασης. Τα ίχνη ως νύξεις, υποδείξεις, υπαινιγμοί, συναντούν τα χρωματικά επαναλαμβανόμενα χειρονομιακά παιχνίδια της γραμμής/γραφής ( χρήση δακτύλων) . Αυτή η εμμονή της κινητικής και χρωματικής ενέργειας μεταλλάσσει διαρκώς το στατικό σημείο της πρώτης εγχάραξης/ αποτυπώματος, ενεργοποιώντας την λευκή επιφάνεια του χαρτιού ή του μουσαμά».

 Δρ. Σάνια Παπά, Ιστορικός Τέχνης -Λέκτορας Α.Π.Θ.                      

Μινιατούρες άγριων ζώων.Μια περίληψη πανίδας σε πλήρη ακινησία.Παράταιρα αντικείμενα,οικοίοι υπαινιγμοί αλλότριων και λησμονημένων πράξεων. Ένα επιτραπέζιο εγχειρίδιο αναγνώρισης των εννοιών. Ο Νίκος Κρυωνίδης συμμετέχει δεξιοτεχνικά στο προσφιλές παιχνίδι της μελλοντολογίας επιλέγοντας τι να σωθεί από μια πολιτισμική καταστροφή, τι να σταλεί σαν δείγμα γραφής της υπάρχουσας κατάστασης του ανθρώπινου είδους.

                                                                                                                                                                           Θάλεια Στεφανίδου.

Η σχεδιαστική δεξιοτεχνία του και μια αίσθηση της φόρμας,της ισορροπίας,του χώρου και του χρώματος, είναι υψηλής ποιότητας. Επίσης έχει αφομοιώσει καλά τα μαθήματα του μεταμοντερνισμού. Η πρόκληση του επομένως βρίσκεται στις αφηγηματικές επιλογές του. Το εγχείρημα του φαίνεται να είναι σταθερά ριζωμένο στην πραγματικότητα και στο εν δυνάμει πολιτικό.

Andrea Gilbert

Ο Νίκος Κρυωνίδης γεννήθηκε το 1963 στην Ξάνθη και ζει στη Θεσσαλονίκη Είναι απόφοιτος της αρχιτεκτονικής σχολής του Α.Π.Θ. Έργα του υπάρχουν στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στην Πινακοθήκη της Ε.Μ.Σ., στη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Αθήνας και σε ιδιωτικές συλλογές.

Κείμενα κριτικής για το έργο του και συνεντεύξεις έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά ποικίλης ύλης καθώς και στα εξειδικευμένα περιοδικά:
Εντευκτήριο, τευχ.21, ‘92
Andrea Gilbert, ARTI, τευχ.35, ‘97
Κατερίνα Γρέγου, ART magazine, τευχ.3, ‘97
Katerina Gregos, Zingmagazine, τευχ.2, ‘98
Θανάσης Μουτσόπουλος, Βαβέλ, τευχ. 191, ‘00
Θανάσης Γωγάδης, Πανσέληνος, τευχ.83, ‘00

Αναφορά στο Νίκο Κρυωνίδη γίνεται στα βιβλία:

Μάνος Στεφανίδης, Ελληνομουσείον, εκδ.ΜΙΛΗΤΟΣ
Open Art, Contemporary Greek Art, εκδ.HILLSIDE
Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών, εκδ.ΜΕΛΙΣΣΑ
Θανάσης Μουτσόπουλος, Ποπ Αλλόκοτο

DESTE 33 years

Ιωάννης Κολοκοτρώνης - Νέα Ελληνική Τέχνη

Και στους καταλόγους:
Γιάννης Τσούτσας, Όψεις της εικαστικής δημιουργίας στη Θεσσαλονίκη μετά το 1960
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Η μόνιμη Συλλογή
Έλενα Παπαδοπούλου, Spring Collection, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ
Θάλεια Στεφανίδου, Cahiers Du Triangle Institut Francais de Thessalonique
De Valigia in Greece, Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης
Κάτια Κιλεσοπούλου, Εικαστικοί Καλλιτέχνες της Βορείου Ελλάδος


ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ (επιλογή)

2018 Βιτρίνες Τέχνης ΟΤΕ Θεσσαλονίκη

2017  Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη
2010  Ζήνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη
2005 Titanium Αθήνα
D 624 Αθήνα
2004 Εργοστάσιο ΠΙΛ ΠΟΥΛ Αθήνα
Παλιό Καλογερικό, Λιμένας Θάσου
2002 Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης
2001 Χώρος Σύγχρονης Τέχνης Statement, Αθήνα
Γκαλερί Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη
1999 Αίθουσα Τέχνης, Επίκεντρο, Αθήνα
Αίθουσα Τέχνης, Ζεύξις, Θεσσαλονίκη
1997 Αίθουσες Τέχνης, Ζήτα-Μι & Μεταμόρφωσηση, Θεσ/νικη
Αίθουσα Τέχνης, Πλειάδες, Αθήνα
Χώρος Αναγκαιότητας, Άλλη Πόλη, Θεσσαλονίκη
1996 Εντός των Τεχνών, Θεσσαλονίκη
1994 Χώρος Αναγκαιότητας, Άλλη Πόλη, Θεσσαλονίκη
Αίθουσα Τέχνης, Ζήτα-Μι, Θεσσαλονίκη
1992 Παλαιό Αρχαιολογικό Μουσείο(Γενί Τζαμι), Θεσσαλονίκη
1988 Μουσικές και εικαστικές εκδηλώσεις, Ερωδός, Θεσσαλονίκη


ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ - ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ (επιλογή)

2003 «Ποπ Αλλόκοτο» Gazon Rouge, Αθήνα
2002 «Ψευδοσυμβάν» Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο, Θεσ/νικη
2000 «Ζωγραφική και Κινημ/φος» Γκάζι-Τεχνόπολις, Αθήνα
«Art Athina 8» Συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Επίκεντρο
«miArt», Συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Επίκεντρο, Μιλάνο
«Cahiers Du Triangle» Institute Francais De Thessalonique
Ecole des Beaux – Arts de Saint Etienne France
Comune di Bologna, Assesorato Alla Cultura Italia
1999 «Art Athina 7» Συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Επίκεντρο
1998 «Europartrain» Amsterdam
CheapArt Αθήνα
1997 «De Valigia» Σιδηροδρομικός Σταθμός Θεσσαλονίκης,
Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997
1996 «Spring Collection‘96» Σπίτι της Κύπρου, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ,Αθήνα
«Βαλκάνια Όνειρα» Καπνομάγαζο, Ξάνθη
1994 «Art Athina 2» Συμμετοχή με την Αίθουσα Τέχνης Ζήτα-Μι
1988 Εκθεσιακός χώρος Δήμου Θεσσαλονίκης, Εθν.Αμύνης 9Α

Γενικές Πληροφορίες

Εγκαίνια : Σάββατο 18 Αυγούστου στις 21:00

Διάρκεια έκθεσης: 18-28 Αυγούστου

Χώρος :  Γκαλερί nord. Πλατεία Ρολογιού,Σπέτσες

Επικοινωνία : Γιώργος  Χριστοδούλου 2298074274 / 6944443534

Επιμμέλεια- Διοργάνωση : nord Gallery

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επισκευθείτε την ιστοσελίδα του καλλιτέχνη

https://kryonidis.wordpress.com/

Στη βραβευμένη Aqua Gallery που δημιούργησε ο όμιλος διαχείρισης ξενοδοχείων Aqua Vista Hotels στο ξενοδοχείο Art Hotel στον Πύργο, εγκαινιάζεται το Σάββατο 7 Ιουλίου η δεύτερη έκθεση του προγράμματος Πολιτιστικού Τουρισμού που συντονίζει το #Rest@rt.  

Η έκθεση που επιμελείται η ιστορικός Τέχνης Νικολένα Καλαιτζάκη, έχει τίτλο “Bonnie & Clyde”

Συμμετέχουν οι εικαστικοί:

Έφη Βερικίου • Ειρήνη Βογιατζή • Μαρία Βύρρα • Ιωάννα Καζάκη • Ευάγγελος Καλογερόπουλος • Κατερίνα Καλουμένου • Ειρήνη Καουκάκη •  Κατερίνα Κασσαβέτη • Χρήστος Κατσίνης • Εβίνα Κιπενή - Θαλασσινού • Κωνσταντίνος Κουνάλης • Μαρίνα Κουτσοσπύρου • Beskida Kraja •  Εύη Κυρμακίδου • Νίκος Λαμπρινός • Βασίλης Μπακάλης • Κατερίνα Ξαρχοπούλου • Σμαράγδα Παπούλια • Μαρίνα Ροβίθη • Αγνή Ρούσσου • Ρανιώ Σαρρή • Asterios Toris • Άννα Τούρλα • Χριστίνα Φοίτου • Έλλη Χούσου.

Η Ιστορικός Τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη, σημειώνει:

"Η Bonnie & o Clyde, το περιβόητο ζευγάρι κακοποιών που η ιστορία αγάπης τους, συνυφασμένη με τα εγκλήματα τους, έγινε γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, βρίσκουν νέα γη, μέσα από μια εικαστική έκθεση στη Σαντορίνη. Ληστείες τραπεζών, δολοφονίες και απάτες, καθημερινές παράνομες περιπέτειες, ήταν για αυτούς ο πιο όμορφος τρόπος για να περνούν τη ζωή τους, ευτυχισμένοι. Παρέα τους ήταν η ποίηση, η μουσική, οι καλές τέχνες, τα τσιγάρα και το αμάξι τους. Πράγματι αγαπούσαν ο ένας τον άλλον, σε ακραίο βαθμό. Είχαν μπει από καιρό, στο στόχαστρο της αστυνομίας. Η ενέδρα στήθηκε στις 23 Μαΐου του 1934. Πριν τους διαβάσουν τα δικαιώματα τους, η ομάδα της χωροφυλακής της Λουϊζιάνα, γάζωσε το αυτοκίνητο τους με 187 σφαίρες. Η Bonnie ήταν 24 κι ο Clyde 25 ετών. "Κάποια μέρα θα πέσουν μαζί και θα ταφούν πλάι πλάι. Για κάποιους θα είναι πένθος, για το νόμο ανακούφιση. Θα είναι είναι ο θάνατος της Μπόνι και του Κλάιντ", είχε γράψει μια μέρα η Bonnie στο προφητικό της ποίημα."

Το  #Rest@rt - ο μόνος κεντρικός συντονιστικός φορέας που εξειδικεύεται στον Πολιτιστικό Τουρισμό, συνεχίζει να προβάλλει τις δουλειές των Ελλήνων καλλιτεχνών αξιοποιώντας τα πολυτελή καταλύματα των δημοφιλών ταξιδιωτικών προορισμών.

Η πλατφόρμα, στα ξενοδοχεία που συνεργάζεται, διοργανώνει και παρουσιάζει εικαστικές εκθέσεις -ζωγραφική, γλυπτική, video art, installations, performing- μουσικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές, χοροθέατρο, βραδιές ποίησης και άλλα αξιόλογα πολιτιστικά δρώμενα, αποτελώντας αξιόπιστο εργαλείο Πολιτιστικής διαχείρισης υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΕΟΤ.

#Rest@rt Managing Director - Κέλλυ Αθανασιάδου 

https://www.facebook.com/restartcontemporary/

http://www.aquavistahotels.com/

O  ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Εμμανουήλ Μαυρομμάτης σημειώνει σχετικά:

Η Εύη Κυρμακίδου εργάζεται σε ιδέες που λειτουργούν ως συσχετισμοί υλών. Επίσης οι ιδέες εννοούνται ως να είναι η κάθε μία η δική της δήλωση, ισότιμα παρατιθέμενη με τις άλλες, σε συνδυασμούς σχέσεων. Έργο της είναι τα είδη των σχέσεων. Αυτή η γενική παρατήρηση αφορά ένα μεγάλο αριθμό από πραγματοποιήσεις ως κατασκευές που έχει κάνει τα τελευταία περίπου έξη χρόνια και των οποίων κεντρική αναζήτηση είναι να φέρνει σε συσχετισμό μεταξύ τους μονάδες ιδεών και αντίστοιχων μονάδων υλών σε διατάξεις που θα έπρεπε να έχουν νόημα. Το νόημα του εκάστοτε και του καθενός συσχετισμού είναι το αντικείμενο της εργασίας. Η εργασία της παρουσιάζεται ως  αναλυτικές προτάσεις που θέλουν να εννοούν αυτό που δηλώνουν.

Αυτή η αντιστοιχία και ισορροπία στην εργασία της Κυρμακίδου δεν ήταν κάθε φορά  δεδομένη από την αρχή του έργου της και διαμορφώθηκε διαδοχικά σε διαφορετικά στάδια σε σχέση προς τα εκάστοτε είδη των υλικών που χρησιμοποιεί και τις χρήσεις τους. Ήταν με το χρόνο μια εμπειρία που εμπλουτίζεται. Η βασική της διαίσθηση, το κίνητρο της ιδέας της είναι ζωγραφικό και αυτό εκδηλώθηκε ήδη στις εργασίες της με τα χέρια του 2012 στις οποίες στηριζόμενα, σε μια κάθετη βάση, χέρια από σίδερο, γυψόγαζα και πολυουρεθάνη που τα ισορροπούν διαφορετικά βαρίδια, δείχνουν προς μια συγκεκριμένη, αλλά την ίδια κατεύθυνση. Η ιδέα, να δείτε αυτό που βλέπω, είναι η κατεξοχήν συστατική της σχέσης ανάμεσα στο βλέμμα και στο πράγμα και είναι ο σύνδεσμος ότι είμαι εξαρτώμενος από το αντικείμενο. Αυτή η ζωγραφική έννοια και η ταυτόσιμη παράσταση του περάσματος στο αντικείμενο, θα είναι έκτοτε και ο κύριος μοχλός της εργασίας της, που απλώνεται στο χώρο και οργανώνει σχέσεις ανάμεσα σε ύλες, σε κατευθύνσεις υλών μέσα στο χώρο, αλλά και στην κύρια προϋπόθεση της κάθε αναλυτικής διαδικασίας: τα μέρη να διατηρούν την αυτοτέλεια και την ατομικότητά τους και η σύνθεση να γίνεται στο συλλογισμό, στο μυαλό του βλέμματος.

Το χάρισμα της Κυρμακίδου είναι η ανάλυση, -είναι η παντελής αυτοτέλεια και η παραθετικότητα των μερών. Αυτή είναι μια συστατική διεργασία του έργου της και εννοεί ότι δεν δέχομαι τις σχέσεις ανάμεσα στα πράγματα που δημιουργούν οι συνειρμοί μου και οι παραπομπές μου σε αναφορές προϋποτιθέμενων σχέσεων προσωπικών ή ιστορικών ως δεδομένων, αλλά ότι ξεκινώ από την αρχή, τα βάζω όλα πλάϊ-πλάϊ και αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να τα συνδέει: αυτή είναι η πρωτόγονη και η αναγκαία σκέψη της τέχνης. Η Κυρμακίδου πηγαίνει στο τέλος, εκεί από όπου όλα αρχίζουν, με τη ζωγραφική παράθεση (ανάλυση, αυτονομία των μερών, σταθερότητα του επίπεδου) να τη μεταφέρει στη συνέχεια, στο χώρο, ενσωματώνοντας στην εργασία ένα νέο όμως στοιχείο, την αστάθεια του χώρου: ότι ο χώρος είναι και τα δύο, εξίσου άδειος όσο και γεμάτος, ότι το μέσα προϋποθέτει το έξω και ότι το έξω προϋποθέτει το μέσα, ότι το κενό περιβάλλεται από το γεμάτο και το γεμάτο από το κενό και ότι οι σχέσεις του περιεχόμενου και του περιέχοντος, είναι συναρτήσεις. Η εναλλαγή -του μέσα και του έξω, του έξω και του μέσα,- είναι πρακτικά η εμπειρία του σώματος.      

Η παρατήρηση εννοεί ότι η εργασία της Κυρμακίδου δεν ξεκίνησε τόσο από το ερώτημα, τι θέλω να πω για να ψάξω να βρω το πώς θα το πω (να προηγείται δηλαδή το νόημα ως προς την κατάλληλη γλώσσα που θα το αποδώσει, ως να είναι αποκομμένο από τη γλώσσα -να είναι αποκομμένη η ιδέα από την υλοποίηση), αλλά ξεκίνησε από το ερώτημα για το πώς θα πω, για να μπορώ  να πω, -που εννοεί ότι η σύνταξη της γλώσσας είναι καθεαυτή η ίδια εννοούμενο και νόημα και ότι το νόημα είναι συνυφασμένο με τις καταλληλότητες της γλώσσας να περιλάβει και να αναδείξει, -να λειτουργήσει έκτοτε- λιγότερα ή πολλαπλά άλλα νοήματα που εγκαθίστανται ή θα εγκατασταθούν στο εσωτερικό της.

Η γλώσσα είναι μέθοδος και η ευρύτητα της γλώσσας είναι η προϋπόθεση του εμπλουτισμού των νοημάτων και της έκφρασης.  Η ευφυϊα της Κυρμακίδου ήταν να συντάξει τις συγκεκριμένες ειδικές έννοιες που την απασχολούσαν προσωπικά ή κοινωνικά (όπως ο εγκλωβισμός, ο περιορισμός, η καταπίεση, η απομόνωση) με το ζωγραφικό σύστημα της απεριόριστης παραθετικότητας μεταφερόμενο στο χώρο -και υπαγόμενο στις ιδιότητες του χώρου να συναρτάται με τις ύλες και με τους συσχετισμούς της καθημερινής εμπειρίας του εσωτερικού και του εξωτερικού βλέμματος, του μέσα και του έξω, του περιβαλλόμενου και του περιβάλλοντος: η εικόνα του εγκλωβισμού ενός κεφαλιού στο εσωτερικό του μεταλλικού πλέγματος είναι συνάρτηση της συμπίεσης ως της μεθόδου για να προσδιοριστεί η έννοια της οπτικής διατύπωσης της ιδέας και του τρόπου της κατασκευής της λέξης που την εννοεί, αλλά και της υλοποίησης της λέξης. Η Κυρμακίδου οδηγείται να συναρτά τις λέξεις με τα πράγματα: η εργασία εννοεί ότι η λέξη δεν είναι απλά η περιγραφή του πράγματος, είναι η δυνατότητα να αναγνωριστεί στο πράγμα το, τι ακριβώς είναι. Παράδειγμα είναι τα bar-codes (οι κωδικοί και οι αριθμοί) που αποτύπωσε στα κεφάλια μέσα στα κλουβιά, της σειράς «1984», εμπνευσμένης από το περιβάλλον του ελεγχόμενου και του καθοδηγούμενου κοινωνικά, κόσμου του Τζώρτζ Όργουελ. Αυτή είναι η γενική έννοια της εργασίας, με την μετακίνηση στις λέξεις, ως την κατάλληλη εκδοχή του τρόπου με τον οποίο θα έπρεπε να ανταποκρίνεται η εικόνα στις προδιαγραφές που την εννοούν.

Στις επίτοιχες εργασίες η Κυρμακίδου είχε διατηρήσει τις επαλείψεις με χρώματα, προερχόμενα από την καταγωγή της στη ζωγραφική. Αλλά η αμέσως επόμενη περίοδος, μετά το 2014, απαγγίστρωσε την εργασία από τον τοίχο και οδήγησε σε μια σειρά από μεταλλικές βέργες-κολόνες στο χώρο, που στηρίζουν εγκλωβισμούς από γύψινα κεφάλια να τα διατρέχουν, να τα κακοποιούν ακανόνιστα και επιθετικά πλέγματα από βέργες. Οι εργασίες αυτές (σίδερο, γυψόγαζα, στόκος, πολυουρεθάνη) είναι πρακτικά αναφορές  στην ιδιότητα του χώρου να χωρίζει, να απομονώνει, αλλά είναι και η δημιουργία ενός συστήματος να κατακευάζει μονώσεις μέσα στο χώρο και να κατασκευάζει το πλήθος, ως τη λειτουργία της μόνωσης. Στην πράξη, οι εικόνες της Κυρμακίδου εννοούν φράσεις.΄Ενα αντίστοιχο χαρακτηριστικό της εργασίας είναι το συστημα της καθετότητας. Σε αντιπαράθεση προς το οριζόντιο πλήθος του 2014 με τις μεταλλικές βέργες-κολόνες στο χώρο, η εργασία που παρουσίασε το 2018, στις Πλατφόρμες στη Σχολή Καλών Τεχνών,  (Τα κλουβιά καθ’ύψος) είναι η ιδέα της κατασκευής ως σωλήνα με άνισα τμήματα του πολυόροφου κτηρίου και η ταξινόμηση, με οικονομία του ελέγχου και του χώρου των κατοίκων, με τις λέξεις που τους καταγράφουν και τους προσδιορίζουν.

Η καθετότητα σ’αυτή την εργασία είναι η ιεράρχιση και η οριζοντιότητα, είναι η απομόνωση. Η μόνωση και η ιεράρχιση, η οριζοντιότητα και η καθετότητα είναι οι κατεξοχήν δομικές ιδέες της εργασίας της Κυρμακίδου και συμπληρώνουν το πλέγμα ενός συσχετισμού λέξεων: πώς θα εξαλείψει ο καλλιτέχνης τους πλεονασμούς στην έκφραση κάθε φορά που διατυπώνει την εικόνα ως την ιδέα ή, πώς θα εξαλείψει τους πλεονασμούς στη διατύπωση, κάθε φορά που εκφράζει την ιδέα ως την εικόνα; Η Εύη Κυρμακίδου διεκδικεί την ακρίβεια, την ανταπόκριση του ενός στο άλλο, τη σύμπτωση αυτού που λέγεται με αυτό που εννοείται. Είναι μια αναζήτηση καθαρότητας και σαφήνειας στο δρόμο μιας δημιουργικής κατασκευής: να δώσει στις λέξεις -κάθε φορά ως  προς τις συνθήκες τους-, την κάθε φορά πιο αντίστοιχη συντακτική τους, ετυμολογική εικόνα.

Λίγα λόγια για την εικαστικό Εύη Κυρμακίδου: 

Η Εύη Κυρμακίδου  γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 13 Φεβρουαρίου 1968 όπου ζει και εργάζεται.  

Σπουδές:

2011, Απόφοιτος του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Π.Μ.Δ) με βαθμό Πτυχίου 8.3. Πιστοποιημένα εξάμηνα σπουδών στο σχέδιο, τη γλυπτική, τη γραφιστική, τους υπολογιστές, την video art, το βιομηχανικό σχεδιασμό, το κόσμημα, την αγιογραφία και την εγκαυστική.

1992, Απόφοιτος του Τμήματος Γεωλογίας της Σχολής Θετικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ)

Πρόσθετες σπουδές: 1998, Δίπλωμα Αγιογραφίας τριετούς φοίτησης, σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας  Κωνσταντίνου Ν. Γεωργιάδη. 2012, Σύστημα  Braille, πιστοποίηση ΚΕΑΤ του Υπουργείου Υγείας.  2012, ECDL πιστοποιητικό πληροφορικής, 5 ενότητες.

Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, ΕΕΤΕ, διορισμένο μέλος της Επιτροπής του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος  στη Β. Ελλάδα και Μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας, ΣΚΕΤΒΕ.

Ατομικές εκθέσεις:

Συστήματα εγκλωβισμού, επιμέλεια Εμμανουήλ Μαυρομμάτης, EPsilon Art Gallery, Λουτράκι, Κόρινθος, 18/08/2018 έως 31/08/2018

Small Colorful, EPsilon Art Gallery, Λουτράκι, Κόρινθος, 20/4/2018 έως 20/5/2018

Απεγκλωβισμός,  Hyatt Regency Hotel, με την υποστήριξη της Myro Gallery,  Θεσσαλονίκη, 18/11/2017 έως 31/3/2018

Colorful, EPsilon Art Gallery, Λουτράκι, Κόρινθος, 04/11/2017 έως 30/11/2017

Απεγκλωβισμός, Myro Gallery, Θεσσαλονίκη, 05/10/2017 έως 04/11/2017

Αναμάρτητος 2, Myro Gallery, Θεσσαλονίκη, 1/12/2016 έως 31/12/2016

Ιστορίες εγκλεισμού, Δήμος Καισάρειας, Εθνολογικό Μουσείο, Κοζάνη, 11/10/2014 έως 02/11/2014

Ιστορίες εγκλεισμού, Gallery 512, Πτολεμαΐδα, 10/9/2014 έως 04/10/2014 

Βλέμματα, Μακεδονία Παλλάς, 8^O Μακεδονικό Συνέδριο Ουρολογικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος, Θεσσαλονίκη, 3/11 έως 05/11/2011

e-mail: evikirma@yahoo.gr, evikirma@gmail.com

                                                                                                                                            Facebook: Evi Kirmakidou artist-Greece,

Instagram : evi_kirma,

                                                                                                                          Linkedln : Evi Kirma, Twitter : Evi Kirma art Greece

                                                                                                                                                                                    Site:www.evikirmart.com

Tο νερό είναι η πιο απροσδιόριστη ύλη, αφού αφομοιώνεται από το σχήμα που την περιέχει. Oι μεταμορφώσεις του συγκροτούν εικαστικές απεικονίσεις της ποιητικής ιδέας, ένα παιχνίδι ακαθόριστων πλεγμάτων μετουσιωμένων σε στρόβιλους νεροφυγής, μια αίσθηση που κινείται ανάμεσα στην κάθαρση και τον πνιγμό. Η ζωγράφος πλάθει και μεταλλάσσει κρυμμένα μυστικά σε υγρασίες ψυχής, αιχμαλωτίζοντας τη στιγμή. Mέσα από τη διάφανη, μεταβλητή, ύλη του νερού διερευνά τις μεταλλάξεις του αρχέγονου και του αιώνιου στοιχείου. Σχηματοποιώντας, θα μπορούσαμε, ίσως, να ορίσουμε την εικαστική τούτη σύνθεση ως μιαν απεικόνιση των ποικίλων μορφών και μεταμορφώσεων του «υδάτινου ψυχισμού», ως μια αλληγορία για τη ρευστότητα ανθρώπινης ύπαρξης, τον ψυχικό ερεθισμό, τη δημιουργική έκφραση και το χρόνο που συμβολίζει, ανάμεσα σε άλλα, τη ροϊκότητα του κόσμου, τις αιφνίδιες συγκοπές του, την πολυσημία και το απρόβλεπτο της δίνης του.»

…Tο νερό συνιστά το όχημα μέσω του οποίου (η καλλιτέχνις) ακονίζει τα εργαλεία της τέχνης και ο βυθός μετουσιώνεται σε εσώτερο καθρέφτη. Ο βυθός καθρέφτης δεν φυλακίζει, απελευθερώνει παραστάσεις, επιφυλάσσει εκπλήξεις ανάτασης, αναζωογόνησης αλλά και θανάτου, αναδιπλασιάζει την όραση του εαυτού μέσα στον καθρέφτη του νερού. Στην προσπάθειά της να συλλάβει και να αποτυπώσει την ολότητα της έννοιας του νερού, κατασκευάζει μια σειρά από υδάτινες εικαστικές αναπαραστάσεις του ποιητικού στοχασμού…

Λίγα λόγια για τη ζωγράφο Κατερίνα Χατζή:

Είναι κλινικός ψυχολόγος. Αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 1990 και συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Παρίσι (Université Paris VIII). Ειδικεύθηκε στην ψυχανάλυση και εργάσθηκε σε διάφορα ψυχιατρικά ιδρύματα στο Παρίσι, όπου διέμεινε μέχρι το 2000. Στο διάστημα αυτό παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στην Ecole Pratique des Hautes Etudes (Sorbonne- Paris).

Παράλληλα με το κλινικό της έργο έχει μεταφράσει έργα Γάλλων ψυχαναλυτών, όπως της Julia Kristeva και του Jean-Richard Freymann στις εκδόσεις Καστανιώτη.

Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Τα πρώτα της βήματα στη ζωγραφική τα οφείλει στη ζωγράφο μητέρα της, Ιφιγένεια Χατζή, που της δίδαξε σχέδιο και σύνθεση. Η ολοκληρωτική της αφιέρωση στη ζωγραφική ξεκινά μόλις τα τελευταία χρόνια.

Το 2017 πραγματοποίησε στους Δελφούς την έκθεση ΩΔΕΣ. Έργο της ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Δελφικών Εορτών Άγγελου Σικελιανού.

Η ίδια επισημαίνει:

«Η ζωγραφική, όπως και η ψυχανάλυση, είναι για μένα ένα μέσο κατανόησης και ερμηνείας του κόσμου που με περιβάλλει, ένας τρόπος να θέσω σε «παύση» το σύμπαν και να στοχαστώ. Η ζωγραφική εμπειρία, αποτυπώνοντας το πέρασμα από το πάθος στο νόημα, είναι ο πιο ασφαλής δρόμος προς την αυτογνωσία και τη λύτρωση. Η τέχνη, άλλωστε, προηγήθηκε της ψυχανάλυσης στην εξερεύνηση της ψυχικής ζωής.

Γενικές Πληροφορίες:

 Επικοινωνία: Γιώργος Χριστοδούλου

Εγκαίνια: Σάββατο, 21 Ιουλίου, ώρα 21:00

Χώρος : nord.  Σπέτσες,Πλατεία Ρολογιού

 Διάρκεια έκθεσης: 21 Ιουlίου έως 1 Αυγούστου 2018

Κείμενο έκθεσης: Άννα Κατσιγιάννη